به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه، حجت الاسلام والمسلمین رضا محمدی شاهرودی در هفتمین قسمت از مجموعه برنامه «حسینیه پاسخ» که از سوی تلویزیون اینترنتی پاسخ وابسته به مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه تولید و پخش شد، به بررسی وضعیت اعتقادی مردم کوفه در زمان قیام عاشورا پرداخت و گفت: عده ای مطرح می کنند که مردم هر زمانی تابع پیشوای آن زمان هستند؛ بنابراین مردم کوفه دست پرورده امیرالمؤمنین(ع) بوده و در کربلا شیعیان بودند که امام حسین(ع) را به شهادت رساندند. آنان می گویند که حداقل شیعیان هم در این واقعه دخیل بوده اند.

وی افزود: اینکه مردم هر زمانی پیرو پیشوای آن زمان هستند حرف باطلی است. بعد از پیامبر(ص) پیشوای مردم ابوبکر شد، اما آیا همه مردم تابع او بودند؟ آیا همه مردم در زمان امیرالمؤمنین(ع) تابع ایشان بودند؟ چرا امیرالمؤمنین(ع) در زمان حکومتش می فرماید من حاضرم ده نفر از شما کوفیان را بدهم و یک نفر شامی بگیرم. خوارج که ایشان را به شهادت رساندند آیا شیعه حضرت علی(ع) بودند؟

استاد حوزه و دانشگاه خاطرنشان کرد: وقتی امیرالمؤمنین(ع) در ماه مبارک رمضان مسلمانان کوفه را از برگزاری نماز تراویح به صورت جماعت باز می دارد، در سپاه خود آن حضرت علیه ایشان شعارها دادند. چه کسی می گوید این ها پیرو حضرت علی(ع) بودند که در مورد آن ها از قول آن حضرت در خطبه های ایشان آمده "دل مرا خون کردید".

وی لازمه تأیید این مبنا را همراهی مردم زمان امام حسین(ع) با ایشان در قیام عاشورا دانست و گفت: در کربلا اگر افراد حاضر تابع و شیعه امام حسین(ع) بودند که سی هزار نفر در مقابل کمتر از صد نفر صف آرایی نمی کردند.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی ادعای حضور شیعیان در کربلا را غلطی فاحش برشمرد و تصریح کرد: در این مورد باید در وهله اول شیعه را درست شناخت و معنا نمود؛ وهابی ها هر کسی را که نظر آن ها را قبول نداشته باشد، شیعه می دانند. یا برخی از دیدگاه ها فرقه سنی متعصب معتزلی را شیعه می دانند و این در حالی است که آن ها شیعه به معنای پیرو اهل بیت(ع) نیستند.

وی با تأکید بر اینکه برخی کسی را که حتی هر چهار خلیفه راشدین را قبول داشته، اما قائل به افضلیت حضرت علی(ع) باشد، شیعه می نامند، افزود: این ادعا در حالی است که شیعیان چنین اعتقادی ندارند.

این کارشناس دینی بیان داشت: اگر منظور شیعه اثنی عشری است، حتی یک نفر هم در سپاه عمر بن سعد شیعه نبوده است. امام سجاد(ع) بعد از واقعه عاشورا می فرماید ما سه نفر شیعه و حتی ۲۰ نفر دوست در کل حجاز نداریم.

وی شیعه را پیرو امیرالمؤمنین(ع) و یازده فرزند ایشان دانست و گفت: از نگاه این افراد نه تنها جنگ با امام کفر است، بلکه مخالف امام نیز فاجر می باشد. این مبنای کلامی در کتاب التجرید خواجه طوسی آمده است. محکم ترین کتب کلامی شیعه «التجرید» خواجه طوسی و «کشف المراد» علامه حلی می باشد.

حجت الاسلام والمسلمین محمدی اظهار کرد: حال بر این اساس باید پرسید آیا کسانی که با امام حسین(ع) مخالفت کرده، با او وارد جنگ شده، ایشان را به شهادت رسانده و خانواده او را به اسارت بردند، شیعه هستند؟

وی در پایان با اشاره به اینکه حاضرین در کربلا همه قصد و انگیزه جنگ با امام حسین(ع) را نداشته اند، عنوان داشت: از هر هزار نفری که عبیدالله بن زیاد از کوفه به کربلا اعزام می کرد، کمتر از ۱۰۰ نفر از آن ها به کربلا می رسیدند. نکته جالب توجه این است که این ها سنی بودند و تا این حد دچار ریزش می شدند؛ چه رسد به شیعه که بخواهد به جنگ با امام خود برود.